Technika 

Kasuri (絣) – japońska wersja ikatu. Jest to tradycyjna technika tkactwa artystycznego, gdzie wzór uzyskuje się w pracochłonnym procesie ręcznego związywania i farbowania nici. Zakodowanie rysunku w nici jeszcze PRZED tkaniem pozwala stworzyć urzekające swoim pięknem lekko rozmyte, rozedrgane ornamenty, głównie w tonacji biało-granatowej dzięki naturalnemu barwnikowi indygo. W tej technice nie ma prawej i lewej strony tkaniny - obie są identyczne.

Technika kasuri przywędrowała do Japonii w XVIII wieku wieku z wysp Ryukyu (obecnie Okinawa), gdzie znana była od XII wieku. Kurume kasuri kultywowane jest do dziś w rejonie Kurume na wyspie Kyushu na południu Japonii. Narodziło się ponad 200 lat temu dzięki 12-letniej wiejskiej dziewczynce Den Inoue i bardzo szybko zdobyło popularność ze względu na niepowtarzalne wzornictwo, wytrzymałość tkaniny, trwałość kolorów. Dawniej z tkanin kasuri szyto codziennego użytku kimona oraz ubrania do pracy na wsi, dzisiaj ich nieodparty urok powoduje, że wchodzą na salony. Bawełniane tkaniny kasuri nabierają piękna z upływem czasu, stają się delikatniejsze w dotyku a wzory i kolory wyraźniejsze. 

Katazome (型染め) – japońska tradycyjna technika nanoszenia wzoru na tkaniny, podobna do batiku. Wykorzystuje się w niej szablony katagami i pastę ryżową, która blokuje dostęp barwnika podczas farbowania. Katagami wykonane z papieru czerpanego washi wzmocnionego laką i sokiem z kakishibu (owoc persymony) pozwalają uzyskać skomplikowane motywy na dużej powierzchni tkaniny. Jednym z regionów słynących z tej techniki jest Hamamatsu w pobliżu góry Fuji.

Aizome (藍染め) - japońska nazwa techniki farbowania tkanin w indygo - naturalnym barwniku pochodzenia roślinnego, dającego piękne odcienie koloru niebiesko-granatowego. Barwnik uzyskuje się w żmudnym i pracochłonnym procesie fermentacji, wymagającym cierpliwości i wiele lat doświadczenia. Technika ta rozpowszechniła się w okresie Edo wśród mieszkańców wsi i miast, którym skomplikowany kodeks dotyczący ubioru narzucał szereg zasad, w tym zakaz noszenia jedwabiu czy kolorów zarezerwowanych tylko dla szoguna i arystokracji. Dzięki aizome niższe stany również mogły się modnie ubierać. Dzisiaj aizome znów staje się modne wśród artystów i osób, które chcą wyróżnić się w tłumie niepowtarzalnymi wzorami.